Eén in Gods hand

Afgelopen zondag, 18 juni, ging ik voor in de kerken (GKv) van Ommen-West en Ommen-Noord/Oost. De preek ging over de profetie uit Ezechiël 37:15-28, en dan speciaal de woorden van de HEER in vers 19d: “In mijn hand zullen ze één worden”.

Als woord van bemoediging en appèl geef ik de preek hier graag door:

Gemeente van onze Heer Jezus Christus,

Er is een grapje over Nederlanders en geloof. Dat gaat zo: “Eén Nederlander, een geloof; twee Nederlanders, een kerk; drie Nederlanders, een kerkscheuring”. Best een wrang grapje, maar niet zo raar als je kijkt naar de kerkelijke kaart in Nederland. We zien een hele waaier aan kerken en kerkjes die zich allemaal ‘gereformeerd’ noemen. In de meeste dorpen en steden kun je ze in alle soorten en smaken vinden. Het lijkt wel alsof sinds de grote Reformatie van bijna 500 jaar geleden de rem er af is: telkens weer scheuringen en afsplitsingen. In onze eigen GKv hebben we dat de laatste 15 jaar al een keer of drie meegemaakt.

De profeet Ezechiël laat het heel aansprekend zien: twee stukken hout die van elkaar los zijn. Gods volk Israël ligt in tweeën. Hoe is het met de christenheid gesteld vandaag? De kerk in Nederland kun je misschien zelfs beter met een doosje lucifers vergelijken: allemaal kleine stukjes, versplinterd.

Wat betekent zoiets voor ons? Ik ken mensen die er onder lijden, maar het lijkt alsof dat er steeds minder worden. Doet het pijn als je op de fiets naar de kerk dorpsgenotentegenkomt die precies de andere kant op gaan, ook naar de kerk? Er zijn leden van onze kerk die een crisisgevoel hebben: door allerlei ontwikkelingen krijgen we zoveel verschil binnen de kerk, het is de vraag of we wel bij elkaar kunnen blijven. Dreigt er opnieuw een scheuring in de GKv? Anderen lijken wel onverschillig: als we maar één zijn in Christus, wat doet de rest er dan toe?

Lees verder

In de put: Preek over Psalm 88

Je hoeft de dichter van Psalm 88 niet te vertellen wat aanvechting is. Alle vragen, alle klachten, alle twijfels, alle wanhoop die ons kunnen overvallen in ons geloof, staan levensgroot voor je in deze Psalm. Je zou er depressief van worden, als je dat al niet was. Daar zit meteen iets van troost in, als je het moeilijk hebt met je geloof. Als je deze Psalm leest, kun je een gevoel van herkenning krijgen: je staat er tenminste niet alleen voor, hier is iemand die je begrijpt en die hetzelfde meemaakt als jij.

Mijn felste aanvechtingen, daar had de Catechismus het over. Daar hoor je natuurlijk het woord vechten in. Er wordt tegen je gevochten, iemand probeert jou te verslaan, zodat je stopt met geloven. We hoeven niet te raden wie die iemand is die tegen je vecht, dat is Gods grote vijand, de duivel. Ik weet niet of we daar zoveel beeld bij hebben. We weten in ieder geval vaak bij elkaar niet wat je strijd is in het geloof en waar je het moeilijk mee hebt. Er lijkt wel eens een taboe op te rusten, je vertelt elkaar liever over de positieve dingen, over waar je dankbaar voor bent, dan over de onzekerheid, de twijfel, het gevoel dat je kunt hebben dat God er helemaal niet is als je Hem nodig hebt.

Laat je dan door Psalm 88 maar eens helpen, want daar worden die aanvechtingen concreet in beeld gebracht. Het begint met lichamelijke symptomen: mijn ogen zijn dof van ellende. Ogen zijn de spiegel van je ziel. Lees verder

Zorgeloos leven

Afgelopen zondag, 6 november,  was ik weer even terug in mijn oude gemeente “Het Kruispunt” in Pijnacker-Nootdorp. Daarvoor maakte ik een preek in verband met de Amerikaanse verkiezingsstrijd. Het bijbelgedeelte is Jesaja 32.

Hier komt de preek:

Het is maar goed dat wij niet in Amerika wonen. Over twee dagen zijn de presidentsverkiezingen, en al maandenlang gaat het bijna nergens anders over: Hillary Clinton of Donald Trump? Over en weer bestoken ze elkaar met beledigingen, woeste plannen en vuile streken. Je wordt er niet vrolijk van: een zakenman die vooral zichzelf erg geslaagd vindt, of een vrouw met een lange politieke carrière waarin ze altijd wat achter lijkt te houden. Voor Amerikaanse christenen is het een onmogelijke keuze. Clinton steunt abortus, Trump is er trots op dat hij alle geboden van God aan z’n laars lapt. Wie moet je kiezen? Wees maar blij dat je niet in de VS woont.
Toch komen we er niet zo makkelijk vanaf. Ook in Nederland zijn er volgend jaar verkiezingen. Het gaat er gelukkig niet zo ruig aan toe als in Amerika, maar ook wij kennen de vuile spelletjes, de retoriek die niet om feiten en waarheid geeft, partijen die denken groot te worden door angst en haat aan te wakkeren. Wat moet er van ons land worden? Zal Geert Wilders aan de macht komen? Hoe stel je je als christen op in politieke discussies, en nog belangrijker: wat kun je doen om iets goeds te betekenen voor de maatschappij?
Vandaag wil de profetie van Jesaja ons helpen om daar een lijn in te vinden. Jesaja komt met zijn boodschap dwars door het politieke geweld van zijn tijd heen. Lees verder

Kraambezoek bij oma

“Vanmorgen zijn we op kraambezoek. Het is een gezellige boel. Beschuit met muisjes, kopje thee of koffie. En er is genoeg te kletsen: over hoe alles gegaan is, hoeveel pijn het deed, hoe blij je bent dat het kindje er nu eindelijk is, of de nachten een beetje rustig zijn. Echt iets voor vrouwen onder elkaar, al die verhalen over baby’s krijgen.

Maar wacht even: wat is dit voor vreemd kraambezoek? Want waar is de moeder? Lees verder